W tym trudnym czasie jestem pełna wdzięczności za wspólnotę, którą tworzymy jako Kościół. Ten będący „społecznością świętych”. Ten wspierający się, modlący razem, myślący o sobie, mimo, że nie spotykamy się w niedzielę w budynku kościelnym. To jest coś zupełnie niesamowitego! Dziękuję, że od 2012r. mamy w w parafii asystenta osób starszych i niepełnosprawnych. Dzięki Niemu jesteśmy w kontakcie z naszymi Seniorami potrzebującymi pomocy. Dziękuję za Jego oddanie, zwłaszcza w tym czasie. Dziękuję tym Parafianom, którzy od pierwszego dnia zaproponowali swoją pomoc osobom starszym w zakupach, transporcie itd. Dziękuję za wsparcie jakie daje Rada Parafialna, za ich troskę i dobre myśli, za działania mające na celu niesienie pomocy (od modlitwy, telefonu, dobrego słowa, konkretnych działań i pytań o sprawy duszpasterskie, ale też te przyziemne czyli finansowe.. po.. zaopatrzenie nas w środki dezynfekujące?). Jesteście cudowni! Dziękuję Parafianom, za to, że jesteśmy razem, za wsparcie, za zrozumienie, za solidarność, za odpowiedzialność, za Miłość i modlitwę, ale także za dzisiejsze zerknięcie na konto Parafialne, gdzie bez żadnej naszej prośby, jak się okazało, wpływały pieniądze na kolektę. Dziękuję, że rozumiecie! To coś zupełnie niesamowitego. Dziękuję Wam?
Dziękuję za codzienne modlitwy o 21:00. Od ponad tygodnia w ten sposób łączymy się z kilkunastoma domami. To coś pięknego. Każdy dzień jesteśmy w innym domu, dzisiaj byliśmy u bp. Waldemara Pytla, wczoraj u Małgosi i Aliny, przedwczoraj u Zuzi i Adama. To coś niezwykłego, nie potrafię nawet opisać jak bardzo na to czekam. Dziękuję Wam, że w czasie zarazy, po prostu i aż, Was mam?
diakon Izabela Sikora
