Pastor Sławomir Janusz Sikora służy w Szczecinie od 2007r. W 2009 został proboszczem parafii Świętej Trójcy.
W drugi dzień Świąt Narodzenia Pańskiego przypada 20 rocznica ordynowania ks. Sławomira Sikory na księdza Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w RP. Ordynacji w 2002 roku dokonał bp. Janusz Jagucki w Żorach w asyście księży: Waldemara Pytla i Grzegorza Giemzy.
Ks. Sławomir Janusz Sikora urodził się 19 lipca 1977 roku w Mikołowie. W latach 1997 – 2002 odbył studia teologiczne w Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie. Z dniem ordynacji został wikariuszem Parafii Ewangelicko-Augsburskiej w Poznaniu z siedzibą w Lesznie, gdzie już wcześniej służył jako praktykant. Od sierpnia 2006 do lipca 2007 służył jako wikariusz parafii w Wiśle, zaś od lipca 2007 roku pełnił funkcję proboszcza administratora parafii Świętej Trójcy w Szczecinie.
W niedzielę, 8 lutego 2009 roku Zgromadzenie Parafialne Parafii Ewangelicko-Augsburskiej w Szczecinie pod przewodnictwem ks. radcy Waldemara Pytla ze Świdnicy, wybrało ks. Sławomira Janusza Sikorę proboszczem szczecińskiej parafii. Ks. Sławomira J. Sikorę w służbie wspiera małżonka Izabela, która także ukończyła studia teologiczne, a po ordynacji, która miała miejsce 9 maja 2022 roku, również jest księdzem. Małżeństwo Sikorów ma dwoje dzieci: syna Mateusza i córkę Hanię.
W wydanym w 2022 roku przez szczecińskiego dziennikarza Andrzeja Łazowskiego albumie „Portrety szczecinian”, ks. Sławomir Janusz Sikora przedstawiony został jako pastor, ekumenista, sportowiec, poeta, wykładowca na tygodniach ewangelizacyjnych, autor tomiku wierszy „W biegu” i powieści „Ławka”, której narracja zaczyna się na ławce z widokiem na szczecińską Łasztownię. W Zdrojach – dzielnicy Szczecina, w miejscu, gdzie przed wojną było seminarium duchowne Dietricha Bonhoeffera, staraniem pastora Sikory powstał Ogród Ciszy i Medytacji – miejsce poświęcone pamięci tego wielkiego, niemieckiego, ewangelickiego teologa.
Podczas nabożeństwa w pierwszy dzień Świąt Bożego Narodzenia, dziękując za pamięć i kwiaty, ksiądz Sikora nawiązał do najważniejszego w swoim powołaniu przekazu: do służenia człowiekowi.
„Powiedziałem wam kiedyś, że jeśli rozpoznacie, że moją pasją stało się administrowanie parafią, to przyjdźcie do mnie i powiedzcie – człowieku, co ty robisz? Jeszcze z tym nie przyszliście, to dla mnie dobry znak.
Bo mnie fascynuje człowiek. Nie tylko nauczanie, ale bycie razem z wami, i uczenie się wielu wspaniałych rzeczy od was. Również kartka, którą otrzymałem wczoraj, z życzeniami, abym na święta dostał furę prezentów. Jak wiele mi to radości sprawiło….i życzenia uśmiechu na twarzy.
Jaka fascynująca jest młodzież, ile można zrozumieć z rzeczywistości, w której żyjemy, jest czas i przestrzeń, by od młodych ludzi o tym posłuchać, żeby z nimi razem coś przeżyć, doświadczyć.
Jak fascynujące jest otwierać Pismo Święte razem z wami, nie tylko nauczać, ale również słuchać, co w waszym życiu dzieje się za sprawą Pisma Świętego. To jest niesamowicie piękny obszar mojej służby, i za to jestem Bogu wdzięczny, że mam w tym swój udział, i tym mogę wypełniać moją służbę. Dziękuję wam za waszą obecność. Gdyby tak matematycznie spojrzeć, sporą część życia spędzam razem z wami. Za co Bogu i wam, dziękuję”.
A my dziękujemy naszemu pastorowi za nieustającą energię i optymizm, a przede wszystkim – za wielki dar słowa. To ono trafia do naszych serc i umysłów, wzmacniając nas i pokrzepiając. Na kolejne lata służby serdecznie życzymy Księdzu wielu łask Bożych!
