Dobrze jest czekać w milczeniu na zbawienie Pana Tr 3,26
Nasze życie bywa przegadane. Codziennie dociera do nas tyle informacji, że nie jesteśmy w stanie ich przyjąć, przetworzyć, wyciągnąć właściwych wniosków. Tworzą nieznośny hałas, który zabiera nam spokój. W naszych międzyludzkich relacjach wypowiadamy wiele słów, często niepotrzebnych, maskując w ten sposób obawy przed mówieniem o sprawach istotnych. Historia narodzin Jezusa jest opisana w zaledwie dwóch Ewangeliach, które podają bardzo mało szczegółów, jakby Janowy opis „Słowo stało się ciałem się stało i zamieszkało wśród nas” miał nam zupełnie wystarczyć. Rzeczywiście, czego chcieć więcej? Jakie detale są nam potrzebne, aby zachwycić się tym, że oto Bóg rodzi się pośród nas! Okoliczności Jego przyjścia zachęcają nas również do milczenia. Adwent z zapalonymi świecami na wieńcu zaprasza do ciszy, która może wyrażać nasz zachwyt, skupienie, pokorę i gotowość słuchania. Cud narodzenia Zbawiciela potrzebuje błogosławionej ciszy, aby radość, pokój, miłość i moc obecności Boga w naszej codzienności dawały nam siłę do działania, żeby w odpowiednim czasie wypowiadać słowa, które będą jak złote jabłka podane na srebrnych czaszach.
Kończy się 2025 rok przeżywany jako „rok wyznania wiary”. W 325 roku powstało nicejskie wyznanie wiary, które łączy chrześcijan różnych tradycji. Wyznawanie wiary najskuteczniej odbywa się w naszej codzienności, przejawia się przede wszystkim podejściem do drugiego człowieka. Jesteśmy Wam wdzięczni za wszelkie owoce chrześcijańskiej miłości, która sprawia, że nasze wspólnotowe życie jest bogate i żywe. Potrafić płakać z płaczącymi, jednocześnie cieszyć się z tymi, którzy przeżywają radość, to piękny przejaw miłości. Jednocześnie ważne jest, aby wiedzieć, że społeczność nasza nie jest idealna, co oznacza, że również nasze życie nie musi być pasmem sukcesów, abyśmy byli w niej dobrze widziani. Wręcz przeciwnie, wspólnotowość ma charakter otwarty dla każdego. Zatem zapraszamy na najbliższe spotkania oraz nabożeństwa.
Życzymy Wam, aby adwentowy i świąteczny czas, przyniósł milczenie, oczekiwanie i wypatrywanie zbawienia Pana, jednocześnie radość, pokój i nadzieję, że Słowo ciałem się stało i zamieszkało pośród nas. Niech Bóg wypełni nas swoją radością, pokojem i nadzieją.
Rok 2026 będzie rokiem „nabożeństwa”. Życzmy zatem sobie, abyśmy mieli jak najwięcej możliwości bycia razem, wspólnego przeżywania modlitwy, pieśni, liturgii, sakramentów oraz Słowa Bożego. W czasach kryzysu relacji oraz poczucia głębokiej samotności, tworzenie wspólnoty stanowi wielką wartość. Życzenia składamy również Waszym Bliskim, niezależnie czy są naszymi Siostrami i Braćmi należącymi do innych kościołów, czy są agnostykami lub niewierzącymi. Niech również doświadczają dobra.
W imieniu własnym i Rady Parafialnej
Ks. Sławomir Sikora, ks. Izabela Sikora
